در مجازات اسلامی” href=”/tags/609/قانون-مجازات-اسلامی/” class=”link”>قانون مجازات اسلامی درباره تعدادی از جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی و مجازات آن‌ها صحبت شده است.
در مجازات اسلامی” href=”/tags/609/قانون-مجازات-اسلامی/” class=”link”>قانون مجازات اسلامی درباره جرائمی که امنیت و آسایش عمومی را خدشه‌دار می‌کنند و منجر به آزار رسیدن و ترساندن شهروندان می‌شوند توضیحاتی داده شده و به انواع مختلفی تقسیم شده‌اند.
اولین جرم محاربه است؛ بر اساس قانون این جرم باعث ایجاد رعب و وحشت در جامعه می‌شود و جرمی مقید است. در این جرم شخص مجرم با سوء نیت عام قصد کشیدن سلاح دارد و با سوء نیت خاص قصد تعرض به جان، مال و ناموس دارد که قانونگذار برای آن مجازات اعدام را در نظر گرفته است.
البته حد محاربه شامل اعدام، صلب، قطع دست راست و پای چپ، نفی بلد است، انتخاب مجازات جزء اختیارات قاضی به شمار می‌رود.
باید به این نکته توجه داشت که جرم محاربه با یک بار اقرار شهادت دو مرد عادل و علم قاضی ثابت می‌شود،اما با سوگند ثابت نمی‌شود.
دومین جرم افساد فی الارض است؛ یعنی هر شخص به طور گسترده مرتکب جنایت علیه امنیت داخلی و خارجی کشور، نشر اکاذیب، احراق و تخریب و … شود مفسد فی الارض شناخته می‌شود و برابر قانون اعدام می‌شود.
یکی دیگر از جرایم علیه امنیت بغی است؛ یعنی مجرم آن فردی است که علیه حکومت اسلامی ایران مردم را به قیام وا دارد و در صورت استفاده از سلاح به اعدام محکوم می‌شود.
