در گوشه و کنار این شهر شاید روزانه شاهد درگیری ها و نزاع بین افراد جامعه هستیم در این زدو خوردها احتمال آسیب جسمانی خواهد بود که برای اثبات این امر، باید به مراجع دولتی و قضایی مراجعه شود . این مراکز نیز برای داشتن قضاوت عادلانه و صدور حکم منطقی باید به مدارک پزشکی اسثتناد نمایند این قبیل مدارک را سازمان پزشکی قانونی با توجه به معاینات پزشکی در اختیار مراجع دادرسی قرار می دهد.
درصد زیادی از افراد بعد از نزاع برای معاینات به پزشکی قانونی مراجعه می نمایند ولی متاسفانه نمی دانند هنگام مراجعه باید چه کنند که در این مقاله نکاتی برای اطلاع عموم ذکر شده است که خواندن آن دور از لطف نخواهد بود.
بدانید که ظاهر خون آلود تاثیری در صدور نظریه کارشناسان ندارد. بلکه آنچه مبنای کار کارشناسان در این خصوص می باشد نوع جراحت و عمق آن است ، پس برای معاینه دقیقتر باید موضع تمیز باشد.
دیگر باور غلط افراد جامعه این است که چیزی به نام طول درمان در پزشکی قانونی تعیین میگردد، باید متذکر شویم که این نهاد به هیچ عنوان تعیین کننده طول دوره درمان نمی باشد.
لازم به ذکر است برای مراجعه به پزشکی قانونی صدور نظریه کارشناسی باید حتماً حکم و معرفی نامه مراجع قضایی و یا کلانتری در اختیار مجروح باشد.
در برخی از موارد برای بررسی دقیق تر کارشناسان نیاز به مشاوره و یا تصویر برداری و یا سایر اقدامات پاراکلینیک دارند در این مواقع صبر و شکیبایی بیشتر مراجعان باعث آرامش و انجام دقیقتر امور توسط کارکنان این سازمان خواهد بود.
در صورتی که فرد آسیب جدی و تهدید کننده دیده باشد، میتواند بعد از انجام اقدامات درمانی به سازمان پزشکی قانونی مراجعه نماید که در این صورت برای اینکه حقی از وی ضایع نگردد این سازمان گزارش درمان را از مرکز درمانی اخذ خواهد نمود.
صدماتی ایجاد شده در نزاع ( شامل آثار ضرب و جرح) یا مشمول دیه است یا ارش در دیه” که مقدار مال معینی است و در شرع مقدس به سبب جنایات غیر عمدی بر نفس، عضو یا منفعت یاجنایات عمدی در مواردی که به هر جهت قصاص ندارد، مقرر شده است.”
ارش نیز ” دیه غیر مقدر است و میزان آن در شرع تعیین نشده است و دادگاه با لحاظ نوع و کیفیت جنایت و تاثیر آن بر سلامت مجنی علیه و میزان خسارت وارده با در نظر گرفتن دیه مقدر و با جلب نظر کارشناس میزان آن را تعیین می کند.”
لذا در مواردی که برای صدمه وارده دیه مقدر وجود نداشته باشد کارشناس پزشکی قانونی براساس نوع جراحت و کیفیت آن و تاثیر بر سلامت مجنی علیه و ایجاد یا عدم ایجاد نقص عضوی و تاثیر در کارایی عضو یا اندام اقدام به تعیین ارش می کنند که میزان ارش نسبت به دیه کامل انسان تعیین می شود.